Bazen, gözlerinin tanımadığını Yüreğin tanır… Histen köprüler kurarsın, mesafeler utanır.
Sonra çıkıyosun dışarı, bakıyorsun güneş hala tepede... Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun: "Napalım, kısmet değilmiş"
Şiir gibi bakan kadınlar şiirden anlayan adamları sevmeli. Sevmeli ki; Ziyan olmasın o mısralar.
”rakı doldur!” dedim, “eksilmesin!” Ben bazen eksilirim biraz. Aslında hepimiz eksilirmişiz biraz bunu sonradan öğrendim.
"Allaha emanet ol" dedi ve gitti... Güldüm... Zaten başka kimim var ki ..?